روش محاسبه سازه قالب بتنی

مقاومت

به طور معمول ساختمان قالب با راهکارهای کلاسیک براساس نظریه ارتجایی اندازه گیری می شود. اکثر سازه های قالب را می توان به صورت عناصری با تکیه گاه های ساده و مفصلی در نظر داشت اما عموما این عناصر تا حدی گیردار می باشند. بنابراین پیشنهاد می شود که اول طرح با تصور مفصلی بودن کلیه ابعاد و اندازه ها انجام شود و بعد اجزاء مجددا برای تحمل بحران های اضافه بدست آمده مورد بررسی و تجدید نظر قرار گیرند.
پایین آوردن لنگر میان دهانه به دلیل گیرداری اتصالات می بایست زمانی انجام شود که طراح در کارکردن گیرداری تکیه ها از اثر کلیه بارها اطمینان داشته باشد، به علاوه می بایست به امکان وجود بارهای خارج از محور در اجزاء به دلیل منحرف شدن از مکان معین شده آنها بسیار توجه کرد.

تغییر شکل

عوض شدن شکل یکی از اصلی ترین دلیل های محصور کننده طرح می باشد. به ویژه عوض شدن شکل مجموعه سازه قالب، در بیشتر دفترچه راهنماهای فنی خصوصی برای سطح های بتنی میزان بالای منحرف شدن از سطح صاف تعیین شده است. اگر این کارها را انجام ندهید می بایست به نکته های زیر توجه کنید.

امکان استفاده مجدد

اکثر قالب ها را می توان دوباره بصورت قطعه های جدا استفاده کرد. اقتصادی بودن مصرف دوباره و تلافی هزینه، به راحتی برداشتن آنها ارتباط مستقیم دارد. بنابراین هزینه ای که به کارگر پرداخت می شود در مقایسه با قیمت مصالح نباید بالاتر باشد و قالب باید با دقت به این مسئله طرح شود.

بدنه قالب

دیوار یا بدنه قالب، نمای پایانی بتن را ایجاد می کند. بنابراین دقت و توجه به طرح جزئیات ساختمان و راهکارهای اجرای آنها و به ویژه در نظر داشتن نکات زیر بسیار حائذ اهمیت می باشد.

1. اقدامات پیشگیرانه برای فراهم کردن تغییر شکل بدنه قالب، بدون آسیب زدن به بتن
2. جایز دانستن در جوار بدنه قالب( به طور مثال در مکان هایی که به ستون ها و دیوارها یا تیرها تکیه می کنند)
3. آسانی در عوض کردن برخی بخش ها یا همه بدنه قالب در طول زمان قرارداد.
4. شرایط برداشت قطعه ها

لقمه ها کلاف ها

بیشتر اوقات احتیاج است که مکان لقمه ها و کلاف ها مشخص شود. طرح ونقشه قالب می بایست با توجه به این نقطه ها انجام شود. زمانی که شیب سطح بتن از 35 درجه بیشتر شود برای سطح فوقانی بتن نیز می بایست قالب را از قبل پیش بینی کرد.

قالب های گرم و عایق شده

این مطلب را از دست ندهید
انواع کوره های گچ پزی

در برخی کارگاه ها نیاز است که بتن را به دلیل پایین بودن درجه حرارت یا برای سرعت دادن به بتن ریزی عایق کار یا گرم کرد. در این حالت به علاوه طرح قالب می بایست با کسی که در عایق کاری یا گرم نمودن قالب تخصص دارد مشورت کرد.

خمش

می بایست توجه داشت که میزان خمش به تغییر شکل الاستیک قالب و شل شدگی بتن تازه که موجب تغییر شکل متفاوت در کف ها می شود ارتباط دارد.

خیز

برای تیرها و دال های با دهانه بیشتر از 5 متر نیاز است که جهت قالب گیری انتخاب شود و برای تعیین میزان این خیز می بایست توجه لازم را داشت و با استناد بر اینکه میزان خیز به دلایل بسیاری ارتباط دارد می بایست طراح را نیز در جریان قرار داد.

درزها در قالب

از درزهایی که در قالب های مواد اولیه وجود دارند بتن پس میزند(نشت می کند) ولی اگر درزها آب بندی شده باشند این اتفاق نمی افتد. این نشتی ها موجب بیرون آمدن شیره بتن می شود و در آخر به محکمی و استقامت و نمای ظاهری بتن سخت شده ظاهری نامناسب برجای می گذارد. باید کاملا اعتماد داشت که تمام درزها بخاطر فشاری که بتن تازه ریخته شده وارد می کند و نیروهای بدست آمده از عمل ریختن و پخش کردن بتن آب بند است. برای مصرف دوباره از قالب می بایست بهرئاداری اندازه های قطعه های مختلف و تغییر شکل آنها دقت شود.

انواع درزها:

  • متصل شدن ساده لب به لب
  • متصل شدن ساده لب به لب پوشیده توسط نوار چسب
  • متصل شدن ساده لب به لب نواز قابل تراکم
  • سطح های اتصال که توسط ترکیب های ماستیک آب بند می شوند.
  • متصل شدن توسط به وجود آوردن فاق و زبانه با راهکارهای شبیه(امکان چسبندگی)

اجزای سطحی

بخشی از قالب که با بتن برخورد دارد به دو نوع تقسیم می شود:

1. جار یا بدنه قالب از لایه بسیار نازکی تشکیل شده است که استقامت مکانیکی در برابر خمش دارد و یک سمت آن با بتن برخورد داشته و فشارهایی که از سمت بتن وارد می شود را به نقطه ها و یا خط های اتکا که کم و بیش با هم فاصله دارند انتقال می دهد.
2. روکش (یا پوسته) از لایه نازکی تشکیل شده است که استقامت مکانیکی ندارد و مورد بررسی در برابر خمش که یک سمت آن با بتن برخورد دارد و همچنین روکش می بایست روی تکیه گاهی پیوسته قرار گیرد.

تبلیغات متنی

خرید گاز فردار