آهک و سنگهای آهکی چیست؟
آهک از مهمترین مصالح کلسیم دار است که به عنوان مصالح ساختمانی و در ساختمان به شکلهای گوناگون مورد استفاده قرار می گیرد. در صنعت ساختمان سازی کربناتهای کلسیم که سنگهای آهکی جزء آنهاست، بصورت های گوناگون مصرف می شود از جمله بصورت سنگ های ساختمانی مانند سنگ های تراورتن و مرمرو… و یا بصورت اکسید کلسیم که به آن آهک زنده می گویند که بعنوان ماده چسبنده ملات در ساختمان سازی استفاده می شود. ولی آهک زنده به علت میل ترکیبی شدید که با فلزات دارد با فلزات مصرف شده ساختمان نظیر لوله های آب و لوله شوفاژ ترکیب شده، در آنها خوردگی ایجاد کرده و موجب پوسیدگی می شود.
در واقع اصول تهیه و بکارگیری آهک، تبدیل سنگ آن به حالت قابل مصرف و بازگشت مجدد آن به سنگ آهک پس از مصرف می باشد.
تهیه سنگهای آهکی از معادن مربوطه سنگهای آهکی دارای منشاء CaCo3 می باشند.
با بوجود آوردن قریب به ۹۰۰ درجه سانتی گراد حرارت پس از بخار شدن آب همراه با سنگ، ترکیب CaCo3 را در کوره های مکانیزه و یا سنتی می شکنند و آنرا تبدیل به آهک زنده به فرمول CaO و گاز CO2 می کنند. گاز کربنیک با سایر بخارات از بالای کوره خارج می شود.
آهک زنده را با آب ترکیب و تبدیل به آهک شکفته با فرمول Ca(OH)2 می کنند. این ماده که از دسته قلیایی هاست میل ترکیبی فراوانی با اسیدها دارد. آهک شکفته را بصورت خالص با خاک یا ماسه به عنوان شفته آهکی در اندود و یا ملات بکار می برند.
گاز دی اکسید کربن موجود در هوا با آب و رطوبت ترکیب می شود و ایجاد اسید ناپایداری را می نماید که به داخل ملات نفوذ می کند و با آن ترکیب می شود و تولید CaCo3 می کند. این عمل بسته به مکان کاربرد و نوع ملات حتی تا ماهها به طول می انجامد. این مدت به رطوبت هوا، میزان گرمای آن و ضخامت ملات بستگی دارد.