سیمان های منبسط شونده (سیمان گسترش یابنده)
سیمان های منبسط شونده یکی از مصالح ساختمانی می باشد که در صنعت کاربرد دارد.
جمع شدگی یکی از خصوصیات سیمان می باشد که اگر تحت کنترل در نیاید، موجب بروز خساراتی خواهد شد. بحث جمع شدگی و راه های مقابله با آن، مفصل است و نیازمند فرصت دیگری است. سیمان گسترش یابنده، نوعی سیمان می باشد که در آن به گونه ای با مساله جمع شدگی مقابله شده است. در این سیمان که اولین بار توسط دانشمند فرانسوی به نام لوزیه تهیه شد به سیمان موادی اضافه می کنند که هنگام مصرف منبسط شده و جمع شدگی سیمان را جبران خواهد کرد. انبساط مذکور تحت کنترل بوده و یا برابر میزان جمع شدگی است که در این صورت سیمان حاصل، بدون جمع شدگی می باشد و یا بیش از آن است که در این صورت سیمان حاصل، منبسط شونده یا پف کننده می باشد. جهت تولید این سیمان کلینکر را با درصدی مواد منبسط شونده آسیاب می نمایند. لوزیه، مخلوط سنگ گچ، گچ معمولی و سنگ بوکسیت را با هم حرارت داده و ترکیب سولفوآلومینات کلسیم را بدست می آورند و از آنجا که این ماده در مجاورت با آب منبسط می شود، از آن به عنوان ماده مورد نیاز استفاده خواهند کرد. این فرایند در حقیقت حمله مصنوعی سولفات ها به حساب می آید. ولی جهت کنترل این حمله و انبساط، از ماده تثبیت کننده سرباره کوره آهن گدازی استفاده می شود. البته امروزه مواد گوناگون به عنوان ماده گسترش یابنده به کار می روند. سیمان ها از لحاظ درجه گسترش یافتگی به ۴ گونه تقسیم می شوند. نکته ای که در ارتباط با استفاده از این سیمان ها باید متذکر شد، آن است که شیوه مصرف دقیقاً مطابق با آنچه تولید کننده بیان کرده باشد. در غیر این صورت ممکن است نتیجه مطلوب حاصل نشده و حتی خساراتی هم به بار آورد .
نوع سیمان میزان انبساط
بدون جمع شدگی حداکثر تا ۴ میلیمتر در متر
بدون جمع شدگی حداکثر تا ۴ میلیمتر در متر
با انبساط کم ۴ تا ۸ میلیمتر در متر
با انبساط متوسط ۸ تا ۱۲ میلیمتر در متر
با انبساط زیاد ۱۲ تا ۱۵ میلیمتر در متر
موارد کاربرد سیمان منبسط شونده
– پر کردن زیر صفحه ستون ها
– جهت انواع سیستم های انکرینگ و مهارها
– پر کردن فضای بین فونداسیون و صفحات استقرار ماشین آلات صنعتی